Το "τραυματισμένο" κασπώ

Πριν την "επέμβαση"

Από το πλάι

Μετά την "επέμβαση"

 Ήταν μια φορά ένα όμορφο κασπώ, που το αγαπούσα ιδιαίτερα.Ήρθε όμως κι αυτού η κακή του ώρα και τραυματίστηκε. Το τραύμα δεν ήταν μεγάλο, αλλά εμφανέστατο. Μπήκε  στην αποθήκη,χωρίς να ξέρω το γιατί. Πέρασαν τα χρόνια και ξαφνικά...με έπιασε μια μανία να υπηρεήσω τηνν ιδέα της ανακύκλωσης.

Πήρα το κασπώ από το ράφι, το έπλυνα και το κοίταζα...μπας και μου κατέβει καμιά ιδέα.
Οι περιηγήσεις μου στο διαδίκτυο μου έδωσαν την κατάλληλη λύση.
Το κασπώ , όπως βλέπετε, έχει ωραίο χρώμα και δε χρειάστηκε να το αλλάξω.
Πήρα πολυμερικό πηλό, που στεγνώνει μόνος του και δημιούργησα κερικά κλαράκια, δυο όμορφα φύλλα, με πατρόν ένα φύλλο από τη στεφανωτή μου. Άνοιξα τον πηλό, όπως ανοίγουμε το ζυμάρι για την πίττα, πίεσα επάνω τα φύλλα πολύ καλά ώστε να φαίνονται τα νεύρα και με ένα μαχαίρι τα έκοψα γύρω γύρω.
Τα κόλλησα πάνω στο τραύμα  με προσοχή.
Έπλασα και μερικά στρογγυλά μπαλάκια, τα πίεσα να γίνουν επίπεδα και τα τρύπησα με ένα ξυλάκι.
Τα κόλλησα κι αυτά λίγο πιο κάτω και τα άφησα να στεγνώσουν καλά.
Όταν βεβαιώθηκα ότι ο πηλός με το κασπώ ήταν ένα σώμα ξεκίνησα το χρωμάτισμα.
Πράσινα τα φύλλα, κοκκινωπά τα ¨δήθεν" λουλουδάκια και με ένα μικρό σταμπαδόρο, βουτώντας τον στο κόκκινο χρώμα , ταμπονάροντας προσεχτικά γέμισα την υπόλοιπη επιφάνεια με λουλουδάκια.
Τελικά το κασπώ φιλοξενεί διάφορα εργαλεία μου και εκτός από χρήσιμο έγινε και συμπαθητικό.