Ένα κιούπι λέει την ιστορία του.

Μόλις με καθάρισε η Σοφία

   Βλέπετε το αφτί που μου λείπει;; 

Πολύ όμορφο το λουλούδι , αλλά για λίγο καιρό....

Ο βασιλικός είναι πολύ ωραίος, αλλά όχι για πολύ....Η γιαγιά Στερεή κάθεται κοντά μου και χαϊδεύει τη Ρέα.

Η μεταμόρφωσή μου(κατά την κ.Σοφία)

             Τώρα δε φαίνομαι πλέον σαν σακατεμένο....

Μου έβαλε και κάτι ξύλα ξερά.....για ντεκόρ (χαχαχα!)

Καμαρώνω δίπλα στο τελευταίο της απόκτημα (από το Μοναστηράκι....)

Με λένε κιούπι, ετυμολογικά κατάγομαι από την Τουρκία, εκεί με λένε :küp. Στα ελληνικά ονομάζομαι : μικρό πιθάρι. Πατρίδα μου είναι η Κρήτη. Δε θυμάμαι σε ποιο εργαστήρι αγγειοπλαστικής γεννήθηκα.. Το αφεντικό μου με αγόρασε το 1943.

Τότε παντρεύτηκε και με πήγε δώρο στην κυρά του . Είμαι μικρό, αλλά κατάλληλο για το λόγο που με ήθελαν. Με χρησιμοποίησαν για να αποθηκεύουν τα σύγλινα. Για το λάδι, το κρασί , την τσικουδιά, το μέλι, τον ντοματοπελτέ χρησιμοποιούσαν άλλα πιθάρια, μικρά ή μεγάλα, ανάλογα με την περίπτωση.Εμένα με είχαν για τα σύγλινα. Χρόνια και χρόνια έκανα τη δουλειά μου και είχα πάντα την ίδια θέση και φροντίδα στο φτωχικό νοικοκυριό.Όλα όμως έχουν αρχή και τέλος.... Ήρθε η ιατρική επιστήμη και είπε στο αφεντικό μου να μην ξαναφάει σύγλινα και τα σχετικά. Έτσι άδειο που ήμουν μέσα στο κελάρι δεν ξέρω πώς έπεσα και έχασα το ένα μου αφτί. Τότε με πήγαν στο κοτέτσι και αποθήκευαν τροφή για τις κότες.Αυτά έχει η ζωή, από τα ψηλά στα χαμηλά. Πάλι καλά...., που δε με πέταξαν στα σκουπίδια. Πέρασαν χρόνια πολλά και μια μέρα με είδε μια κυρία και με λυπήθηκε. Κρίμα το πιθαράκι να είναι πεταμένο ανάμεσα σε σκουπίδια. Με πήρε στο σπίτι της, με έπλυνε και σκεφτόταν τι να με κάνει.  Μια μέρα πήρε ένα καρφί και με τρύπησε στον πυθμένα. Απορώ πώς δε διαλύθηκα ... Ευτυχώς ήρθε ένας άντρας και με τρύπησε πολλές φορές με ένα ηλεκτρικό τρυπάνι. Πόνεσα, αλλά ήταν σύντομη η διαδικασία. Μετά με γέμισαν με χώμα και φύτεψαν μέσα μου ένα βασιλικό. Ο βασιλικός μεγάλωσε έγινε δροσερός και μωρωδάτος, αλλά δεν πρόκοψε για πολύ και τον έβγαλαν. Φύτεψαν κι άλλο λουλούδι , αλλά πάλι τίποτα. Αυτό συνεχίστηκε για πολλά χρόνια. Πάντα φύτευαν ένα λουλούδι που δεν προόδευε.. Πριν ένα μήνα η κυρία με άδειασε από το χώμα, με έπλυνε, με περιποιήθηκε και με έβαλε μέσα στο σπίτι. Χάρηκα πάρα πολύ.... Έχει ο καιρός γυρίσματα. Μάλλον ήρθαν καλύτερες μέρες. Η κυρία τώρα τελευταία ασχολείται με χειροτεχνίες, κατασκευές....... Δεν καταλαβαίνω πού το πάει... έχει γεμίσει το σπίτι με μπογιές, πινέλα, πηλούς, κόλλες... Ασχολήθηκε μαζί μου για πολλές μέρες. Λέει ότι με μεταμόρφωσε. Με έβαλε στην είσοδο του σπιτιού σε περίοπτη θέση και όλοι λένε:
- Εσύ το έφτιαξες, Σοφία; Απίστευτο...
 Η κυρία Σοφία καμαρώνει και λέει δήθεν σεμνά:
- μια απόπειρα μεταμόρφωσης έκανα στο πνεύμα της ανακύκλωσης. Του έλειπε το αυτάκι του και σκέφτηκα να καλύψω το κενό με κάτι διακοσμητικό. Επειδή είναι πολύ παλιό και έχει μια συναισθηματική αξία για μένα είπα να το αξιοποιήσω.
 Καλά τα λέει... μου αρέσουν τα λόγια της. Να δω όμως πόσο θα κρατήσει αυτή η ευτυχία. Θα δείξει.... Εγώ δεν έχω δυνατότητα να δω πώς φαίνομαι, αλλά εισπράττω  βλέμματα συμπάθειας.