Η σκυλίτσα μου η Ρέα

Πρώτη μέρα στο σπίτι (01/11/2008)

Τόσο μικρούλα!!!

Χωρίς λόγια...

Θαρραλέα!!!!

Η Ρέα είναι ένα σκυλάκι,
που  ο γιατρός το χαρακτήρισε ως  Τσιουάουα,
 αλλά όχι καθαρόαιμο.
Μου την έφεραν όταν ήταν 2 μηνών και ήταν
 τόσο μικρούλα που τη έβαζα στην τσέπη μου,
όταν πηγαίναμε περίπατο.

 

Μαζί κεντάμε

Στην αρχή όλα ήταν πρωτόγνωρα για μένα και δύσκολα.
Δεν είχα ποτέ άλλοτε κατοικίδιο.  Αγαπούσα τα ζώα πάντα,
αφού στο πατρικό μου είχαμε απ’ όλα.
 Ποτέ δεν είχα σκεφτεί να αποκτήσω ένα.

Λατρεύει τη Μαρία

Μαζί στον πρωινό περίπατο

Ποτέ μη λες ποτέ …..το έμαθα καλά αυτό.

Πώς μου ήρθε έτσι ξαφνικά να θέλω ένα κατοικίδιο και
μάλιστα χωρίς  υποστήριξη σ’ αυτό το θέμα από το σύζυγο;

Όταν κουράζεται την παίρνω αγκαλιά

Δεν ήταν τυχαίο γεγονός. Το ήθελα για συντροφιά κυρίως  στον περίπατο που κάνω καθημερινά για μία ώρα. Περπατούσα μόνη μου και σκέφτηκα ότι αν είχα ένα σκυλάκι θα ήταν πολύ καλή παρέα.

Μετά τον περίπατο ξεκουράζεται.....

Η υποδοχή της Ρέας στο σπίτι ήταν αρνητική από τη γιαγιά και το σύζυγο. Αυτό όμως δεν κράτησε πολύ. Μέσα σε δυο ώρες τους κέρδισε όλους. Τόσο μικρούλα, τόσο ανυπεράσπιστη,  τόσο γλυκούλα.

Τη Ρέα την αγαπάνε όλοι. Είναι  ζωηρούλα,  κοινωνική, πρόσχαρη, φωνακλού, αγαπησιάρα.

Είναι πλέον ένα αγαπημένο μέλος της μικρής μου οικογένειας. Το αστείο είναι ότι αγαπάει περισσότερο το σύζυγο από εμένα.

Τη βασανίζω την καημενούλα με την καθαριότητα και τις  απολυμάνσεις.

Η Ρέα και ο αδελφός της ο Άρης

Παίζει με τον Άρη

Διαλέγει πάντα αναπαυτική θέση

Όταν κάνει αταξίες κρύβεται

Το βιβλίο είναι μεγαλύτερο από τη Ρέα.

 Όμως......  διαβάζει...

Περισυλλογή

Στην παραλία