Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν






Το γεφύρι της Άρτας



Μην παραξενευτείτε με τον τίτλο της ανάρτησής μου γιατί δεν είναι τυχαίος.  γνωστόν τοις πάσι ότι είμαι  ανειδίκευτος  εργάτης στην κατασκευή και του πιο απλού μπλοκόσπιτου. Το γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους η ευγενική και ακούραστη Λίνα, που με έχει βοηθήσει σε όλα. Ό τι βλέπετε εδώ είναι αποτέλεσμα δικών της μαθημάτων. Και δεν είμαι καλή μαθήτρια. Δεν τα παίρνω με την πρώτη. Ενθουσιάζομαι, λέω: εεε αυτό το κατάλαβα, θα το καταφέρω. Πέφτω στη δουλειά, μπλοκάρω και πάλι γράφω στη Λίνα. Και πάλι μου απαντά και δε με μαλώνει (υπέροχη δασκάλα).

Γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Είναι πασιφανές νομίζω. Ζητώ την επιείκειά σας για τις συνεχείς αλλαγές που κάνω στο οικοδόμημά μου. Γι’ αυτό σκέφτηκα αυτό τον τίτλο, παρμένο από το  Δημοτικό τραγούδι - Το γεφύρι της Άρτας. Και μη νομίζετε ότι τελείωσα… Έχω πολλές δοκιμές να κάνω ακόμη.

Εδώ που τα λέμε δε φταίω μόνο εγώ γι’ αυτή την συνεχή αναπροσαρμογή. Φταίτε κι εσείς όλες και όλοι εκεί έξω με τα υπέροχα μπλοκόσπιτά σας. Τα θαυμάζω και τα ζηλεύω και παρασύρομαι σε συνεχείς επισκευές, αλλαγές και ανοικοδομήσεις. Το χειρότερο είναι όταν τα γκρεμίζω όλα και πρέπει να αρχίσω από την αρχή. Τελικά με πονήρεψε πάλι η Λίνα και όλα τα κρατάω σε αρχεία  του word. Πολύ έξυπνο αυτό το κολπάκι.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου